Duizeligheid

Duizeligheid is, met een incidentie van 27 per 1000 mensen per jaar, een regelmatig voorkomende klacht op het spreekuur van de huisarts. De incidentie van deze klacht neemt sterk toe met de leeftijd, tot wel 71 per 1000 mensen per jaar en kan valincidenten tot gevolg hebben. Angst voor duizeligheid en vermijden van bewegingen of activiteiten zijn belangrijke factoren bij het persisteren van duizeligheidsklachten.

De klacht 'duizeligheid' kan varieren van een acute, heftige, kortdurende aanval tot een vage, langdurige sensatie. Wat u voelt kan per patiënt verschillen. U kunt een draaiduizeligheid ervaren of een klachten die bestaan uit een licht gevoel in het hoofd of het gevoel flauw te vallen. Ook kunt u last hebben van bijkomende klachten zoals angst, transpireren, misselijkheid en braken.

Er zijn verschillende oorzaken voor het ontstaan van duizeligheid. Voor het behoud van evenwicht is het belangrijk dat verschillende systemen dezelfde informatie doorgeven. Het gaat hierbij om:

• het evenwichtsorgaan (vestibulair orgaan); het evenwichtsorgaan signaleert standsveranderingen van het hoofd.

• de ogen (visus); als u in stand uw ogen sluit, dan is het moeilijker om stil te staan.

• het gevoel in uw spieren en pezen (propriocepsis); signalen uit de spieren, pezen en gewrichtskapsels van benen en nek geven informatie over de stand van het lichaam en van het hoofd ten opzichte van de ruimte.

Al deze informatie wordt verwerkt in de hersenstam en de kleine hersenen. Van daaruit gaan vervolgens weer prikkels naar de spieren van het lichaam, zodat u uw houding kunt aanpassen en uw evenwicht bewaart. 

Er gaan ook signalen met informatie naar de grote hersenen. Wanneer daar verkeerde of onbekende signalen binnenkomen, wordt u duizelig. Duizeligheid is een gevoel dat moeilijk te meten is, iedereen ervaart het anders.

De belangrijkste medische diagnosen die gesteld worden als verklaring voor duizeligheid zijn: benigne paroxysmale positieveranderingsduizeligheid (BPPD), neuritis vestibularis en de ziekte van Meniere. Een minder bekende diagnose is de cervicogene duizeligheid, duizeligheid die zijn oorsprong heeft in de nek.